ZIE DE AANBIEDING HIERONDER

Tijdens een van mijn roadtrips streek ik na het sturen over fraaie kleine D-wegen neer op de fijne en relaxte camping: La Nozillière. Het kenmerkende bord met het hert geeft aan dat je er bent. Het ligt tegen de Dordogne aan, nog net in de Haute-Vienne op een afstand van 900 km van midden-Nederland en in de natuur. Wat meteen opvalt: het is hier heerlijk rustig. De camping wordt gerund door het Nederlandse gezin Moratis die hier al een tijdje woont en je hartelijk ontvangt en goed van diverse adviezen kan voorzien. In dit gebied tref je een heerlijk klimaat en een betoverend landschap met authentieke dorpjes en uiterst vriendelijke mensen. Het is er nog authentiek en niet platgetreden door toeristen.

Na een kop koffie krijg ik een rondleiding over het ruime terrein. La Nozillière is een kleine- maar dus ruim (naast de safaritenten nog 12 kampeerplaatsen van circa 300m2) opgezette familiecamping voor gezinnen met kinderen tot 10 jaar. Er hangt een kindvriendelijke sfeer. De camping ligt bij Marval-Milhaguet, middenin het Parc Naturel Régional Périgord Limousin. het terrein heeft een parkachtige uitstraling en je vindt er ook nog een sfeervolle gite. Er is een zwembad en diverse keren per week wordt er gekookt, ook door een Franse chef. Je kunt hier dus op diverse manieren verblijven en je hoeft niet persé al je kampeerspullen mee te slepen en niet altijd zelf te koken!

In de directe omgeving vind je prachtige natuur en cultuur, waaronder ongerepte eiken- en kastanjebossen en een belangrijke kastelenroute. Er zijn talloze mogelijkheden voor sport- en familieactiviteiten. Een perfecte mix tussen ontspanning en eropuit gaan. Ik vind La Nozillière een goede rustieke camping en je vindt hem dan ook in onze Rustiek Kamperen Frankrijk gids evenals op onze site en beurs/showroom brochure. Ik beveel deze camping van harte aan! Kijk op de eigen eigen site voor de details.

Nog enkele mogelijkheden vóór 20 juli en ná 10 augustus. Boek nu met 25% korting!

Ik heb de camper afgetankt en teruggebracht naar zijn baasje Gonzalo en mijn eigen auto weer opgepikt. Ik blijf nog een paar dagen in de buurt van Marbella en ga dan, al campings bezoekend, terug naar Nederland rijden. Maar eerst eindelijk even kijken bij Ellen van Finca Lagarto! Dit stond al een tijd op de planning. Haar minicamping ligt tussen Malaga en Marbella in de buurt van de plaats Monda. Het is even zoeken over een ruige weg maar dankzij duidelijke instructies staan we dan voor de poort van haar kleine paradijs.

De weg zou inmiddels (2020) verhard moeten zijn. Het terrein bestaat uit ruige rotsen, stukjes gras, en wilde bloemen waartussen intieme kampeerplekken zijn gecreërd. In de schaduw van olijfbomen kun je lekker in luie stoelen hangen. Het midden van het terrein wordt gemarkeerd door haar eigen originele tiny-house. Er is uitzicht op de siërra de las Nieves. Er zijn 4 kampeerplaatsen en je kunt er ook mooi ingerichte tenten huren en een grote caravan. Je kampeert hier in alle rust op een steenworp van de kust. Een heerlijke plek met die geur van bergkruiden in je neus en een lekkere bries, zelfs tijdens de hete zomerdagen. Er zijn niet veel minicampings in Spanje, hier hebben we er gelukkig een gevonden! De dag erna maak ik nog een trip via het stuwmeer Del Conde richting Ronda. Eerst bekijk ik camping Parque Ardales. Het ligt prachtig en rustig aan het meer, wel veel piepkleine plekken voor de tenten. Overleg dus even, voor campers en caravans is het beter geregeld! Als je een echte Spaanse camping leuk vindt, kies deze dan. Kies hem ook als je redelijk in de buurt van de spectaculaire Caminito del Rey wilt kamperen. Dan richting Ronda over binnendoorwegen. Ik neem een ruige weg om erachter te komen dat de camping Loma Taivilla bij Casarabonela echt dicht is. Was ik al bang voor, er werd niet meer gereageerd op mailtjes en telefoontjes! Alweer een rustieke camping minder in Spanje, jammer. Onder Ronda vind ik letterlijk een camping die ik nog niet kende: de gemeente camping van het dorp Parauta: Conejeras. Kwestie van gewoon op gevoel af en toe een camping bordje volgen. Vaak is het niks, soms is het een verrassing. Deze keer ook, rustig, ruim opgezet, veel groen, netjes, en midden in de natuur. De dag zit er weer op! Het is maart, de temperatuurmeter wijst rond de 25 aan. Via de fotogenieke en bochtige Ronda Road daal ik af naar de kust bij San Pedro de Alcantara. Je kunt de beschreven campings ook vinden in onze gids op nummer 59, 66 en 67.
Wordt vervolgd…

De hoofdfoto is op Finca Lagarto