Na een goed ontbijt op La Cascade is het tijd voor de laatste camping van dit rondje. De weg die ik uitgekozen (D 986) heb gaat dwars over de hoogvlakte (de Causse) en is in het vroege ochtendzonnetje zeer mooi. Dit wordt nog versterkt door de vele kleuren voorjaarsbloemen die aan alle kanten tevoorschijn knallen. Op deze hoogvlakte Méjean is een hoop te zien. Je hebt er de beroemde Aven Armand, een bijna 200 m diepe druipsteengrot. Ook ligt er le Chaos de Nîmes le Vieux, een spectaculaire rotsformatie. Na een kilometer of 30 kom je weer in de Gorges du Tarn terecht bij het mooie plaatsje Ste. Enimie, klem genesteld tussen de bergen.

Mooi bruggetje bij Ste. Enimie

Hierna wordt de route wat minder interessant en druk, met de N88 via Mende richting Chastanier, waar de volgende camping ligt. Gelukkig is de drukte na Mende snel weer voorbij en het landschap verandert in een ruig plateau. Ik besef me dat ik al een hele tijd op een hoogte van ruim 1000 meter aan het rijden ben. De weg wordt geflankeerd door knalgele brem, ruige beken en oude bruggetjes.

Het ruige landschap van de Lozère

Camping Eco-Responsable du Pont de Braye ligt in een smalle strook tussen de rivier en een kleine D-weg vlak na de brug over de met forellen overlopende rivier Chapeauroux. De naam zegt het al: deze camping is op een verantwoorde manier met het milieu bezig. Grappig, het is de oudste camping van de Lozère en ontstond al in 1955, maar met modern en enthousiast beheer van de symphatieke jonge eigenaars David en Sophie telt de camping volop mee! Ze zijn dan ook lid geworden van La Via Natura, de groep campings die natuur en leefmilieu hoog heeft zitten. Je zult je afvragen, die naam hoor ik vaker. Dat klopt: Rustiek Kamperen werkt sinds 2018 samen met deze club kleinschalige campings met Franse eigenaren. De leden van deze club hebben een moderne en prettige visie op kamperen en een manier van werken die ik goed bij Rustiek Kamperen vind passen. Uiteraard krijgen ook zij allemaal een bezoekje als ik in de buurt ben.

Pont de Braye ligt echt midden in de natuur dus als je stads vertier zoekt moet je hier niet zijn. Wel vind je er: een groot recreatiemeer, veel wandelingen (GR) en heel veel rust… Het zachte gemurmel van de rivier helpt hier ook bij. Voor de gezelligheid is er een barretje en een eethuisje, er is ook broodservice. Voor de boodschappen moet je naar Langogne op 9 km. Voor de koelere nachten in voor- en naseizoen is het sanitair verwarmd. Na mijn bezoek rijd ik helemaal binnendoor (D585) richting Brioude, het is grotendeels een spectaculaire en ruige route op hoog landniveau met een zeer lage bevolkingsdichtheid. Het grote toerisme is hier zeker nog niet doorgedrongen… Bij aankomst op de N102 word ik opeens weer in het tempo van de 21^steeeuw geworpen.

Dit mooie brommertje zag ik onderweg...